Noe vs Bóg – piętnasty odcinek Wielkich Konfliktów, zamieszczony na kanale G.F. Darwin. Został opublikowany 27 września 2015. Opowiada o konflikcie między Noe, a Bogiem.
Opis[]
Opis odcinka[]
Potop zbliża się wielkimi krokami. Budujący arkę Noe wykorzystał wszystkie swoje siły, zaprzepaścił znajomości i relacje rodzinne, by spełnić wolę Boga. Kiedy Bóg ponownie zjawia się na Ziemi, Noe powoli popada w obłęd.
Czas i miejsce akcji[]
Akcja rozgrywa się na Starym Świecie, jeden dzień przed potopem, przed arką Noego, obok pobliskiego lasu o godzinie 14:29.
Fabuła[]
Główny wątek[]
Arka Noego już jest gotowa, na potop, który miał nadjeść jutro. Odcinek rozpoczyna się przyniesieniem przez żonę Noego (Naama) skargi od jednorożców do Noego. Jednorożcom przeszkadza to, że m.in. zahaczają rogami o sufit. Na co Noe zaproponował, aby zostały wypuszczone i żeby czekali za wzgórzem na drugą arkę (która nigdy nie miała przypłynąć).
Wtedy ni stąd, ni zowąd przylatuje Bóg. Pojawienie się Boga zażenowało ich oboje. Noe szybko wygania z kadru małżonkę i rozpoczyna rozmowę. Rafał (tak ma na imię Bóg) podczas tej rozmowy chciał na początku po prostu porozmawiać jak idzie budowla. Dowiadujemy się, że Noe wyciął własnoręcznie około 6 hektarów lasu i przytargał wszystko na swoich plecach, że jego sąsiedzi mają go za wariata, a rodzina nienawidzi. Rafał nagle zmienił temat rozmowy, a owy temat nawiązywał do założenia stricte zmiany katastrofy meteorologicznej z potopu na suszę, tłumacząc się tym, że człowiek tonie bardzo krótko, natomiast podczas suszy halucynacje u ludzi mogą trwać nawet 40 dni. Noe pewnie zaakceptowałby tę zmianę, gdyby tylko Rafał powiedział o tym wcześniej, np. kiedy Noe zaczął budować fundamenty, a nie teraz, kiedy to za jeden dzień zaplanowany był potop. Noe wpadł w szał złości i słusznie wylał go na Rafała. Podczas tego szału niewiele myśląc odciął sobie lewą dłoń za pomocą siekiery. Rafał już bojący się trochę Noego jednak został przy pierwotnej decyzji, aby potop miał być jutro i szybko teleportował się najprawdopodobniej do swojego gabinetu w N.I.E.B.O.. Noe zdał sobie sprawę jaki przykry los spotkał jego dłoń i zaczął wołać ratunek.
Scena podczas napisów końcowych[]
Teraz akcja przeniesiona jest do dróżki w środku wielkiego pola uprawnego. Kiedy napisy końcowe leciały z dolnego końca kadru do górnego, Noe ze schowaną pod pachą lewą, zakrwawioną ręką przechodził z prawego końca kadru do lewego po owej dróżce nie odzywając się przy tym.
Scena po napisach końcowych[]
Bóg opowiada tą historię na dobranoc, swojemu synowi (Jezusowi) leżącemu w łóżku w swoim pokoju. Jezus stwierdził, że lubi tą opowieść. Dowiadujemy się również, że jego ojciec opowiada mu tę samą historię od około 2000 lat.
Nagle słychać piosenkę Orki z Majorki, którą Rafał ustawił ją sobie jako dzwonek w telefonie. Kiedy odebrał przychodzące połączenie dowiedział się, że Sławek założył Piekło 2.0. Rafał stwierdził, że Sławkowi już kompletnie odbiło i powiedział dobranoc synowi. Po czym wyszedł z domu i udał się, albo do N.IE.B.O., albo do Piekła 2.0.
Napisy końcowe[]
| Napisy końcowe |
|---|
|
Wystąpienia[]
Ciekawostki[]
- Styl miniaturki oraz wygląd postaci jest nawiązaniem do filmu „Noe: Wybrany przez Boga” z 2014 roku.